Τ ο σώμα επηρεάζει το πνεύμα και αντίστροφα. Πόσες φορές μας έτυχε να έχουμε μια σωματική ασθένεια, μια ίωση ας πούμε, ένα συνεχή πονόδοντο ή πονοκέφαλο και αυτομάτως βλέπουμε την διάθεση μας να «πέφτει», να μην νιώθουμε και τόσο καλά, να μην έχουμε όρεξη να ντυθούμε, να φάμε ή να πάμε κάπου, να κοινωνικοποιηθούμε. Ή πόσες φορές μας έχει τύχει ενώ νιώθουμε άγχος να αισθανόμαστε το σώμα μας να πονά, την καρδία μας να χτυπά δυνατά, το στομάχι μας να δένεται κόμπο, να έχουμε όλες αυτές τις μυϊκές κράμπες, να έχουμε πόνο στο στήθος. Ακόμα, όταν κάτι μας προβληματίζει και βιώνουμε θλίψη ή μελαγχολία νιώθουμε το σώμα μας τόσο αδύναμο, τόσο καταπονημένο, λες και έχουμε κάνει χειρονακτική εργασία για ώρες, ή λες και κάποιος έχει αδειάσει όλη την ενέργεια από πάνω μας. Είναι πάμπολλες οι φορές που ακούμε συνανθρώπους μας να παραπονούνται για διάφορα σωματικά ενοχλήματα και να καταφεύγουν στους γιατρούς εξ αιτίας αυτών.

Ε δώ δεν θα αναλυθεί το απαραίτητο της καλής διατροφής, της σωματικής άσκησης και του καλού ύπνου, αλλά η φροντίδα για το πνεύμα μας, τη «ψυχή μας» τον εσωτερικό εαυτό μας. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο, χρειάζεται να αλληλεπιδρά με τους γύρω του, να συναναστρέφεται μαζί τους, να κοινωνικοποιείται. Η συζήτηση, ο διάλογος είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για τη ψυχική μας υγεία. Πολύ σημαντικό συστατικό είναι επίσης η δημιουργικότητα ή μάλλον το αίσθημα της δημιουργικότητας το οποίο είναι μια ανάγκη βασικότατη για τον άνθρωπο. Ο καθένας μας χρειάζεται και θέλει να νιώθει ότι δημιουργεί, ότι προσφέρει, ότι οι κόποι του, οι πράξεις του έφεραν καρπούς. Με αυτό τον τρόπο βοηθάμε τον εαυτό μας να νιώθει σημαντικός, να νιώθει ότι αξίζει.

Μ πορεί όμως κάποιος να είναι ψυχολογικά υγιής αν δεν κοιτάζει τον εαυτό του; Ο αλτρουισμός, η αγάπη και η προσφορά προς τους άλλους είναι πολύ σημαντική αλλά εξ ίσου σημαντικό και απαραίτητο είναι και η αγάπη και φροντίδα προς τον εαυτό μας. Πώς μπορεί κανείς να αγαπήσει τον συνάνθρωπο του, αν δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του πρώτα; Πώς μπορεί να προσφέρει στους άλλους αν δεν προσφέρει στον εαυτό του; Δεν πρέπει να είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας. Είναι καλό να τον φροντίζουμε και να τον περιποιούμαστε. Είναι θεμιτό να κάνουμε πράγματα για μας, πράγματα τα οποία μας δίνουν ευχαρίστηση. Απλά πράγματα. Μπορεί να είναι ένας περίπατος με το σκύλο μας, ένας καφές στην παραλία, μια βραδιά στο θέατρο ή στον κινηματογράφο, να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να δούμε το αγαπημένο μας σήριαλ. Είναι σημαντικό να ψαχνόμαστε, να προσπαθούμε να δούμε ποιοι είμαστε, ποιες είναι οι δικές μας ανάγκες, τι πραγματικά αρέσει σε μας και πως θέλουμε εμείς να ζήσουμε τη ζωή μας.

Η ζωή είναι δική μας και έρχεται μόνο μια φορά, είναι λοιπόν σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε το δικαίωμα να είμαστε υπεύθυνοι για τις πιο σημαντικές αποφάσεις της δική μας ζωή. Νους υγιής εν σώματι υγιεί. Ψυχή και σώμα είναι ένα και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Ας προσέξουμε λοιπόν τα δύο αυτά κομμάτια του εαυτού μας. Ας τα φροντίσουμε και ας τα περιποιηθούμε εξ ίσου καλά και τα δύο γιατί το ένα είναι άμεσα εξαρτημένο με το άλλο και αν ασθενήσει το ένα θα έχει αρνητική επίδραση πάνω στο άλλο. Υγεία λοιπόν σημαίνει να έχεις ένα υγειές πνεύμα μέσα σε ένα υγειές σώμα.